هیچ حسی را

تخته ای بزنم

اش به خواب زمستانی رفته

سراغش را نگیرید

او

او را در قفست زندانی نکن!

نخواه که فقط تو را ببیند

فقط تو را بشنود

بگذار زندگی کند

تو آشیانه اش باش!

پناه خستگی هایش باش!

او گاهی نیاز به آرامش مطلق دارد

بگذار قلب تو را مکان امن خود بداند!

او را به خودت محصور نکن

آرامشش را بهم نزن

بگذار دوست داشته باشد

مگر اینکه یکی از آنها خود را بشکند

گفتم:من خودم را شکستم پس چرا به او نرسید

لبخند تلخی زد و گفت

                                                         دیشب را تا صبح بد نبا لت گشتم
                                                لابه لای تمام خاطرات گذشته...
                                                تمام خوبهایم را ورق زدم...
                                                لحظه به لحظه اش را...
                                                رد پایت همه جا جاریست...
                                                                  ا ما...
                                                دوباره تکرار داستان همیشگی
                                                نبود تو و انتظار من...!!!
                            ا مروز را هم دوباره دنبالت می گردم......مثل همه روزهای نبودت!!!
                                    ا مروز هم سراغت را از تمام برگ ها می گیرم...!
                                                  شاید برگی را از قلم انداخته باشم

وی سنگ قبرم بنویسید: